DOBIERZ PARAMETRY
TWOJEJ OFERTY


pln

mc

%

RATA MIESIĘCZNA

Czy trzeba płacić podatek od pożyczki?

Odpowiedź na to pytanie nie może być ani twierdząca, ani przecząca. Wszystko zależy od tego, z jakim rodzajem pożyczki mamy do czynienia. W zasadzie można powiedzieć, że generalnie pożyczki nie są opodatkowane, ale z jednym wyjątkiem. Jeżeli zobowiązanie zaciąga się od osoby fizycznej, to wtedy taki obowiązek zapłaty podatku istnieje.

Czym jest podatek od pożyczki?

To tak zwany podatek od czynności cywilnoprawnych (PCC), który należy odprowadzić do stosownego urzędu skarbowego w związku z zaciągnięciem zobowiązania finansowego. W przypadku kredytu bankowego lub pożyczki pozabankowej branej w firmie pożyczkowej nie ma konieczności jego regulowania. Natomiast pożyczki prywatne, czyli zaciągane od osoby fizycznej, nieprowadzącej działalności gospodarczej, podlegają już obowiązkowi płacenia tegoż podatku.

Warto podkreślić, że od 2018 roku przepisy dotyczące wysokości stawki PCC uległy zmianom – korzystnym dla pożyczkobiorców, ponieważ obecnie należy płacić mniej.

Charakterystyka pożyczek prywatnych w kontekście obowiązku zapłaty PCC

Wbrew pozorom, nie chodzi wyłącznie o zapożyczanie się u rodziny czy znajomych, ale również o pożyczki prywatne, zwane pożyczkami społecznościowymi w ramach tzw. social lending. Podstawą prawną tych ostatnich są przepisy Kodeksu cywilnego. Dlatego pożyczki prywatne okazują się zdecydowanie łatwiejsze do zawarcia niż kredyty bankowe, ale nawet pożyczki pozabankowe – chwilówki czy pożyczki ratalne. Wysokość kwoty zobowiązania oraz warunki spłaty zostają ustalone pomiędzy pożyczkodawcą a pożyczkobiorcą. Nie ma konieczności przedstawiania żadnych zaświadczeń z pracy czy o zarobkach. Tak się dzieje, ponieważ wykorzystuje się inne formy zabezpieczeń przed nierzetelnym klientem. Najczęściej jest to zastaw bądź weksel.

Natomiast obowiązek podatkowy wynika z samego faktu zawarcia umowy pożyczki prywatnej, o czym mówi Ustawa o podatku od czynności cywilnoprawnych z dnia 9 września 2000 roku. Wysokość PCC zależy od sumy zaciągniętego zobowiązania. Znaczenie ma zatem kwota wpisana w umowie, która notabene powinna zgadzać się z kwotą, jaką rzeczywiście pożyczkobiorca otrzymuje.

Aktualnie, a konkretnie od 1 stycznia 2019 roku, kiedy zaczęły obowiązywać zmiany przepisów z roku 2018, podatek od pożyczki prywatnej wynosi 0,5% od wartości pożyczonej kwoty. To duża zmiana na plus dla pożyczkobiorców, ponieważ wcześniej było to aż 2%.

Zwolnienia z PCC

Należy wyraźnie podkreślić, że konieczność zapłaty PCC dotyczy nie tylko pożyczki prywatnej na procent, ale również pożyczki darmowej bez oprocentowania od rodziny lub znajomych. Czy są jakieś wyjątki? Owszem, a dotyczą 3 sytuacji.

  1. Nie trzeba płacić PCC, kiedy umowa pożyczkowa zostaje zawarta między najbliższymi członkami rodziny, a więc z pierwszej grupy podatkowej, jeżeli kwota przekazana nie przekroczy sumy 9 637 zł w ciągu 5 lat (łącznie).
  2. Możliwe jest zwolnienie z PCC bez tego limitu przy pożyczkach udzielanych przez małżonków, rodziców, dziadków, dzieci, wnuków, macochę, pasierba lub ojczyma. Jednak trzeba fakt udzielenia pożyczki zgłosić do urzędu skarbowego.  
  3. Nie płaci się też podatku od pożyczek prywatnych od osób spoza pierwszej grupy podatkowej, o ile kwota pożyczki nie przekracza łącznie 5 000 zł w ciągu 3 lat kalendarzowych.

Warunki zapłaty podatku od pożyczki prywatnej

Warto pamiętać, że wyłącznie pożyczkobiorca ma obowiązek odprowadzenia podatku od czynności cywilnoprawnych. Jeżeli nie chce się narażać na kary, to powinien to uczynić w ciągu 14 dni od dnia zawarcia umowy pożyczkowej. PPC reguluje się w stosownym urzędzie skarbowym (tym samym, w którym składa się co roku zeznanie podatkowe). Jednocześnie należy złożyć deklarację PCC-3.

Niektórym osobom wydaje się, że wystarczy zatem nie zgłosić do urzędu skarbowego faktu zawarcia umowy pożyczkowej, aby uniknąć konieczności płacenia podatku. To jednak błędne myślenie, które może skutkować nałożeniem podatku sankcyjnego w wysokości 20%. Wystarczy przecież rutynowa kontrola skarbowa, aby wykryć taką próbę oszustwa. Dlatego lepiej nie liczyć na to, że się uda i nie ryzykować późniejszych kar, tym bardziej że procedura przedawnienia nie ma w ogóle zastosowania w przypadku podatku od czynności cywilnoprawnych. Oznacza to, że tego typu podatek nie przedawnia się po 5 latach, jak to się dzieje w stosunku do innego typu podatków. Ryzyko zatem wydaje się zdecydowanie za wysokie. Nawet jak fakt pożyczki prywatnej wyjdzie na jaw po wielu latach od momentu zawarcia umowy, to i tak ten karny podatek trzeba będzie zapłacić – jednak 0,5% a 20% to naprawdę duża różnica.

Jeszcze jedna uwaga – pożyczka powinna być dobrze udokumentowana. Problemy mogą się zatem pojawić przy przekazaniu środków w formie gotówki, a nie przelewem na konto pożyczkobiorcy czy poprzez przekaz pocztowy. Innymi słowy, fiskus może nabrać podejrzeń, że rzeczywista kwota pożyczki była zdecydowanie wyższa niż deklarowana przez pożyczkobiorcę, jeżeli nie ma potwierdzenia w postaci przelewu bądź przekazu. Trzeba będzie wtedy składać wyjaśnienia, co z pewnością nie jest miłym doświadczeniem.

Cenimy Twój czas!

Każdy z nas nie przepada za stertą formalności, wiemy to i staramy się być również w tej kwesti wyrozumiali. Wysłanie aplikacji trwa dosłownie kilka minut!

Wypełnij wniosek